Gedrieën lopen we door de knellende deur de Bakkerswinkel op het terrein van de Westergasfabriek binnen. ‘Komen jullie voor de workshop? Dan mogen jullie meelopen naar boven.’ We belanden op de sfeervol ingerichte zolderruimte. Bar, een meterslange blankhouten cafétafel en ruim 30 stoelen, waarvan er niet één hetzelfde is. Dat geldt ook voor de koffiekopjes. Een verzameling eenlingen, afkomstig uit talloze huiskamerserviezen. Grappig dat zoveel verscheidenheid toch een eenheid vormt. Henk en ik zetten de spullen voor de dag klaar. Ondertussen heet Désirée, projectleider van het project Binnenring, de deelnemers welkom aan de koffietafel. Zodra we compleet zijn starten we de dag.
We gaan de opbrengst van de PSU (Project StartUp) van een maand eerder verrijken. In Mathilda’s verslag van die dag vinden we onder meer de beschrijving van het doel en het resultaat van het project. Volgens de richtlijn die de gemeente hanteert is het doel ‘de gewenste situatie’ die we met het project nastreven. Die is voor het project Binnenring verbeterde verkeersveiligheid, meer ruimte voor het toenemend aantal fietsers, hogere betrouwbaarheid OV, meer ruimte voor groen, oog voor leefbaarheid en woonomgeving. Voor het resultaat hanteert de gemeente het motto, datgene ‘wat er klaar is als het klaar is’. Daarmee duidend op materiële zaken die je aan het eind van het project oplevert. Spullen die je kunt vastpakken, feitelijk een gewicht hebben. Toegankelijke bushaltes, groenvoorzieningen, bruggen, speciale wegdelen voor fietsers en voetgangers.
Deze manier van verwoorden van het eindpunt, het nut, gaat uit van een project als een construct van plannen, afspraken, procedures en werkwijzen die uitmonden in tastbare, nuttige spullen. Tastbare spullen. Spullen die ‘plof zeggen als het klaar is’ volgens projectmanagement goeroe Rudy Kor.
Maar een project is meer dan dat. Henk en ik vinden dat er nog iets bij mag. Een onsje meer zou je kunnen zeggen. Het is namelijk ook een samenwerking van een groep verschillende individuen die samen tijdelijk één geheel vormen. Dat maakt dat ook het krachtenspel tussen spelers onderling en tussen ieder van hen en daarmee tussen ons en het project van belang is. Een krachtenspel dat gaat over de zin in het project.
Over de combinatie van beide invalshoeken gaat Henk’s verhaal. Aan de hand van aansprekende praktijkvoorbeelden, volzinnen en woordenwolken neemt hij ons mee in de wereld van ambachtelijke zingeving. Een verhaal over 4 aspecten van zingeving, die hij achtereenvolgens zinnelijk, zintuiglijk, zinrijk en zinvol noemt. Hij ontleent ze aan de definitie van het begrip zin van wijlen René Gude. “Zin is de gemoedstoestand waarin je bent als je zinnen geprikkeld zijn, je zintuigen het schone waarnemen, je volzinnen betekenis hebben en je louter zinvolle doelen voor ogen hebt. Voor iedereen is er boekje ‘ambachtelijk zingeving’ om het allemaal thuis op de bank nog eens rustig na te lezen.
Na een overheerlijke lunch richten we ons vizier, gekleurd door de 4 Z-ten, op het project Binnenring. Eerst gaan de deelnemers verwoorden waar het in het project om te doen is, bij voorkeur in één zin. Tim vraagt zich of waar die zin over moet gaan. Is dat de projectopdracht, de transformatie van de Binnenring, of de samenwerking tussen mensen in en om het project? Het is de kunst om een zin te maken die beide omvat vinden we.
Vier teams gaan enthousiast aan de slag en presenteren even later hun ronkende volzinnen. Het team van Dirk en Alexandra heeft het laatste woord. Zij geven de Amsterdamse plattegrond een vrolijke uitstraling door de Binnenring te tekenen als de mond van een smiley. Als het aan hen ligt wordt dit het projectlogo. Een logo dat verbeeldt waar het in het project om te doen is: met goede zin werken aan het aantrekkelijker maken van ons Binnenring, zodat fietsers, voetgangers, omwonenden, gebruikers van het openbaar vervoer en automobilisten zich met een lach op hun gezicht door de stad bewegen. Ons Binnenring als Buitenkans!
Het sluitstuk van de dag legt nog wat extra gewicht in de schaal. Er volgt een marathoninterview. Henk nodigt iedereen stuk voor stuk op het podium om te vertellen over persoonlijke beweegredenen en bijdragen. Dan is de dag klaar, het resultaat bereikt. Teamleden, geladen met gewichtige heerlijkheden uit de Bakkerswinkel en nieuwe gewichtloze inzichten over elkaar en het project, keren verlicht huiswaarts.